Donderdag naar Davao.
Door: janvanelk
Blijf op de hoogte en volg Jan
01 April 2011 | Filipijnen, Manilla
Donderdagmiddag moesten wij dus op tijd op pad naar het vliegveld van Davao. Dat het weer niet goed zou gaan wisten we al omdat er een staking op Mindanao was voor die dag en dat er geen bussen reden. Dus moesten wij een hotel zoeken voor een nacht. Alle koffers en andere bagage voor de lift gezet op de 6e om naar beneden te gaan. Na vijf minuten ging de lift deur open en ja hoor, helemaal propvol met mensen. En vol is anders dan vol in Nederland. Ze blijven proppen tot het alarm afgaat en dan moet er een uit. Dus dat duurde even voor wij beneden waren. Beneden wachten ons een ander probleem. Een taxi vinden waar alles in kon. En die kwam maar niet. Toen kwam er een man die even had staan kijken naar ons gelopen met de vraag of hij ons misschien kon wegbrengen. Hij woont ook in hetzelfde appartement. Eerst wilde de dames het niet vanwege de prijs denk ik maar even later kwam hij toch met een grootte wagen voorrijden en deed alle bagage in zijn auto. Dat was een luxe zeg. Onderweg vertelde hij dat hij dit erbij deed om wat bij te verdienen. Bij het vliegveld aangekomen werden we weer opgewacht door jongens die daar werken en de bagage van je overneemt op een karretje zet en er ook weer afhaalt en op de band zet bij het wegen. Wij de tickets laten zien en toen begon de ellende. Vraagt de beambte of wij de creditkaart wilden laten zien waar de tickets mee betaald waren. Zegt Lyn, die zijn contant betaald ik heb geen kaart. Nou zegt de man ga dan maar eerst naar een kantoor van filipinne airline om daar navraag te doen. Konden wij weer uit de rij om te overleggen wat nu. We hadden nog net een half uur de tijd. Allemaal de pest erin natuurlijk. Gelukkig zat het kantoor vlak bij op het vliegveld en Novie ging het woord voeren daar. Heeft nog wel even geduurd maar uiteindelijk kwam ze terug met iemand van de maatschappij om te zeggen dat ze ons door konden laten. Er was niemand meer iedereen stond al bij de gate. Toen de koffers weer wegen. Overgewicht, maar daar was het te laat voor dus snel naar de gate. Toen eerst nog door de controle en alles moest op de band worden gezet inclusief onze schoenen. Geen probleem en toen we bij de gate kwamen was het vliegtuig vertraagt. Het stond er wel maar was nog niet klaar. Uiteindelijk allemaal naar binnen nu bina een uur vertraging. En wij ons maar druk maken. De vlucht ging voorspoedig tot wij er bijna waren, toen moesten de riemen vast voor slecht weer. Nou, dat hebben we geweten ook. Zware onweersbuien dus en we zakte plotseling zo snel en hard dat alle vrouwen begonnen te gillen, nou dan weet je het wel. Was wel even schrikken. Toen de landing. Die ging wel goed tot er afgeremd moest worden en het toestel begon te slingeren. Ik dacht nog, hoe krijgt hij dat nu voor elkaar zeg, lijkt wel of de banden lek zijn. Toch ging het goed en konden we veilig uitstappen.
Na de bagage van de band gehaald te hebben wij naar buiten om voor een taxi te wachten. Gaat het toch zo onbeschoft hard regenen zeg. Wij rennen naar een overkapping waar je kan wachten op een taxi. Maar wij waren niet de enigen. Veel hielp het niet want het waaide ook als een gek. Alle bagage doornat en wij ook. Wij moesten wachten tot er een taxi kwam die groot genoeg was voor 3 personen en koffers. Die kwam uiteindelijk en met hulp van iemand in een geel oliepak die de koffers achterin keepte wij doornat de taxi in naar een hotel in Davao. Die rit duurde nog bijna 1 uur en ondanks dar de aircon laag stond in de taxi kwam ik er bibberend uit. Was blij dat ik eruit mocht. Er was gelukkig plaats voor ons en de volgende dag zijn we weer met een taxi naar Montevista gegaan. De bus zagen we niet meer zitten met al die koffers. Die rit duurde toch nog meer als twee uur. En om het leuk af te sluiten ontdekte ik toen de taxi net weg was en niet even binnen was dat ik de sleutel van het hotel in Davao nog op zak had. Nou daar waren wij niet bij mee. Snel de chauffeur gebeld en die kwam gelukkig terug om de sleutel af te geven. Op naar het volgende avontuur. Gaat lekker zo.
Na de bagage van de band gehaald te hebben wij naar buiten om voor een taxi te wachten. Gaat het toch zo onbeschoft hard regenen zeg. Wij rennen naar een overkapping waar je kan wachten op een taxi. Maar wij waren niet de enigen. Veel hielp het niet want het waaide ook als een gek. Alle bagage doornat en wij ook. Wij moesten wachten tot er een taxi kwam die groot genoeg was voor 3 personen en koffers. Die kwam uiteindelijk en met hulp van iemand in een geel oliepak die de koffers achterin keepte wij doornat de taxi in naar een hotel in Davao. Die rit duurde nog bijna 1 uur en ondanks dar de aircon laag stond in de taxi kwam ik er bibberend uit. Was blij dat ik eruit mocht. Er was gelukkig plaats voor ons en de volgende dag zijn we weer met een taxi naar Montevista gegaan. De bus zagen we niet meer zitten met al die koffers. Die rit duurde toch nog meer als twee uur. En om het leuk af te sluiten ontdekte ik toen de taxi net weg was en niet even binnen was dat ik de sleutel van het hotel in Davao nog op zak had. Nou daar waren wij niet bij mee. Snel de chauffeur gebeld en die kwam gelukkig terug om de sleutel af te geven. Op naar het volgende avontuur. Gaat lekker zo.
-
01 April 2011 - 19:54
Caroline:
Zo! Als jullie geen lesje in geduld oefenen krijgen! Ik was al 10 keer hysterisch geworden van al dat gedoe. Blij dat jullie nu bij de familie zijn. Wat een boel mensen trouwens! En Jan, wat ben je een reus!
Nog ontzettend gefeliciteerd met alle resultaten tot nu toe!!! Lyn, fantastisch dat je geslaagd bent!!! Welkom bij de Hollanders!
Hebben jullie al een datum gepland? Ik zou het op tijd doen. Als alles zo ingewikkeld blijft, zijn jullie in augustus nog niet getrouwd. Hey wel even een foto van de ringen!!!
Veel plezier bij de familie!
Kus van Car -
02 April 2011 - 04:59
Jan Van Elk:
Hoi Car. Ja,Ik denk dat ik daarom zo,n hoge bloeddruk heb en van de warmte. Is hier nog ff erger dan in Manila, meer drukkend.Moet nog een paar dagen pillen slikken voor hoge bloeddruk en tetra voor die keelontsteking maar dat is zogoed als weg. Maandag gaan we naar Nabunturan gemeentehuis voor info.Krijgen hulp van haar broer die daar werkt. Die ringen zijn heel simpel. andere konden we niet betalen.Dit is nog niet eens de hele familie maar er staan ook neefjes en nichtjes bij. De groeten van ons. Jan & Lyn. -
02 April 2011 - 10:44
Erika:
Hoi Jan en Lynn,
Even de groeten vanuit Groningen.
Mooi dat je geslaagd bent!
Succes met alle papier-boel en ook veel plezier met de familie.
Groeten van Erika, Bas en kleine Fien. -
02 April 2011 - 20:32
Mandy:
Lekker varkentje!! Wel grappig na al die foto's van het huis gezien te hebben, dat je ineens IN de roze keuken staat hahahaha :P Maaaaare, wat een wonder dat jij ineens de langste bent!!!
Veel plezier!!
xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
